Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

κάποιες φώτο που βρήκα στο ίντερνετ από παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου

 (το σταυροδρόμι του πεπρωμένου, να που βρήκα μία... ταινία όπου έπαιξε η Μανωλίδου )

Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

 Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

αριστερά η Άννα Ραπτοπούλου

Θίασος

ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ, ΒΕΑΚΗ, ΠΑΠΠΑ, ΔΕΝΔΡΑΜΗ

 Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

Κώστας Κοκκάκης (Β΄ Άρχοντας), Τάκης Γαλανός (Πιζάνιος), Γιάννης Αποστολίδης (Κυμβελίνος), Βάσω Μανωλίδου (Ιμογένη), Γιώργος Παππάς (Ιάκιμος), Αλέκος Δεληγιάννης (Γουιδέριος), Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Αρβιράγος), Θάνος Κωτσόπουλος (Πόστουμος Λεονάτος), Γιάννης Κόντος (Β΄ Λόρδος).

 Γιώργος Παππάς, Βάσω Μανωλίδου

Υπέροχος ούτως ή άλλως... και όμορφη η Μανωλίδου...

Lamprini T.

Φωτογραφίες του Γιώργου Παππά....

Φωτογραφίες του Γιώργου Παππά....

βιογραφία Γιώργος Παππάς

Γιώργος Παππάς: Ένας Από Τους Πιο Γοητευτικούς Ηθοποιούς Του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου

Γιώργος Παππάς:

By Ελληνικός Κινηματογράφος ON ΙΟΥΝ 12, 2017

http://ellinikoskinimatografos.gr/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%AC%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%BF%CE%B7%CF%84%CE%B5/

Η σημερινή βιογραφία μιλάει για έναν υπέροχο ηθοποιό, έναν εκπληκτικό σκηνοθέτη, έναν ταλαντούχο μεταφραστεί έργων, που για να αναφερθούν με τίτλους όλα όσα έκανε στην καλλιτεχνική του πορεία, θα θέλαμε πολλές σελίδες για να μην ξεχάσουμε κάτι. Μια από τις μεγαλύτερες μορφές του Ελληνικού Θεάτρου και το κινηματογράφο. Αρχοντικός, σαγηνευτικός, με γαλήνια μορφή άνδρας, από τους πιο γοητευτικούς εκείνης της εποχής, που δεν περνούσε απαρατήρητος από τον γυναικείο πληθυσμό.

Ο Γιώργος Παππάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 (ή το 1909 ανάλογα) και ο πατέρας του ήταν ο Σπυρίδωνας Παππάς που ήταν δημοσιογράφος και η μητέρα του ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες του μεσοπολέμου, η Θεώνη Δρακοπούλου, που το ψευδώνυμο της ήταν ‘’Μυρτιώτισσα’’. Λόγο της αστικής του οικογένειας, είχε την τύχη να κάνει σπουδές στο εξωτερικό και να είναι για την εποχή του, ένας από τους πιο μορφωμένους ηθοποιούς.

Οι σπουδές που έκανε ήταν στην Γαλλία στο τμήμα της Γεωπονίας, αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ από την σχολή του. Μόλις γύρισε στην Ελλάδα, μπήκε στο Υπουργείο Εξωτερικών και ξεκίνησε να στρέφεται προς την διπλωματική καριέρα, αλλά ούτε αυτή η διαδρομή μπόρεσε να ολοκληρωθεί, αφού μπήκε στη ζωή του ο θέατρο, όπου και τελικά κατάφερε να παραμείνει και να τελειώσει με την καλλιτεχνική σταδιοδρομία.

Το 1931 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τον θίασο του Μήτσου Μυράτ, σ’ ένα έργο του Σόμερσετ Μωμ και ήταν ο «Κύκλος», αλλά δεν έμεινε εκεί. Σε λίγο διάστημα έγινε συνθιασάρχης με την Κυβέλη, την Κοτοπούλη κ.α., και κατά την διάρκεια της κατοχής, έκανε και τον δικό του θίασο με την Βάσω Μανωλίδου, τον Δενδραμή και τον Βεάκη.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος μπήκε στο θίασο του Δημήτρη Χορν και της Έλλης Λαμπέτη και ο τύπος τότε έγραφε για τους τρεις αυτούς καταπληκτικούς ηθοποιούς, ότι δημιουργήθηκε ‘’Ο Θίασος των άστρων’’.

Η Τζένη Καρέζη θυμόταν πάντα με αγάπη και θαυμασμό τον Γιώργο Παππά, γιατί η γνωριμία της μαζί του σαν δάσκαλος της σχολής, την είχε επηρεάσει θετικά όχι μόνο σαν ηθοποιό, αλλά και σαν άνθρωπο. Η ίδια έλεγε ότι το σημαντικότερο που την είχε μάθει, ήταν να εμπιστεύεται τον εαυτό της.

Μια άλλη μεγάλη ηθοποιός που είχε ερωτευθεί πολύ τον Γιώργο Παππά ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Η ίδια θυμάται την πρώτη φορά που τον είδε στο θέατρο και τους δυνατούς χτύπους που άκουσε στην καρδιά της εκείνη την ώρα. Ο έρωτας ήταν τόσο κεραυνοβόλος, που κάθε βράδυ πήγαινε και έβλεπε το έργο, για να μπορεί να τον βλέπει συνέχεια. Πήγε τόσες πολλές φορές, που οι ταξιθέτριες την είχαν πια μάθει και όταν την έβλεπαν της χαμογελούσαν με πονηρό βλέμμα, σαν να της έλεγαν ότι ‘’καταλάβαμε τι συμβαίνει’’.

Ξαφνικά μια μέρα που η Μελίνα ήταν μπροστά από μια βιτρίνα βιβλιοπωλείου, πλησίασε ο Γιώργος υπερβολικά γοητευτικός, απίστευτα ευγενικός και της είπε ότι κατάλαβε πόσο πολύ της αρέσει το θέατρο. Εκείνη ταράχτηκε και επειδή φορούσε σιδεράκια δεν απάντησε, απλά κούνησε το κεφάλι της θετικά. Μόλις της πρότεινε όμως να συναντηθούν για να της διδάξει κάποια πράγματα για το θέατρο, η Μελίνα πάλι με κλειστό στόμα δέχτηκε την πρόταση και αμέσως πήγε στον οδοντίατρο και τον παρακαλούσε να την βγάλει τα σιδεράκια.

Έγινε πρωταγωνιστής, μέλος αλλά και καθηγητής υποκριτικής του Βασιλικού Θεάτρου Αθηνών, το γνωστό σήμερα σε όλους μας Εθνικό Θέατρο.

Μπορεί στο θέατρο να είχε πολύ σημαντική παρουσία και να είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλά έργα, στον κινηματογράφο όμως οι ταινίες που συμμετείχε ήταν ελάχιστες και γι’ αυτό δεν υπάρχει πολύ υλικό για να δείξουμε.

Στα έργα «Έγκλημα και τιμωρία», «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Δον Ζουάν» κ.α. είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Επίσης είχε συμμετάσχει στην «Μαντάμ Σουσού», «Κυριακάτικο ξύπνημά» κ.α.

Είχε συνεργαστεί με την ‘’Έλλη Λαμπέτη’’, ‘’Δημήτρη Χορν’’, ‘’Τασσώ Καββαδία’’, ‘’Αιμίλιο Βεάκη’’, ‘’Μαρίκα Κοτοπούλη’’, ‘’Αλέξη Μινωτή’’ κ.α.

Εκτός από καλός ηθοποιός, σκηνοθετούσε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία και μετέφραζε για πολλά χρόνια. Επίσης τον είχαν τιμήσει για την δουλειά του στο γαλλικό θέατρο, με το χάλκινο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.

Το 1953 όταν τελείωσε τα γυρίσματα από το «Κυριακάτικό Ξύπνημα» με τον Δημήτρη Χορν και την Έλλη Λαμπέτη που γινόντουσαν στο Κάιρο, γυρνώντας στην Ελλάδα παθαίνει σοκ, μαθαίνοντας πως έχει καρκίνο και μάλιστα με μετάσταση στους πνεύμονες. Μπορεί τα προβλήματα της υγείας του να ήταν μεγάλα, όμως εκείνος δεν το έβαζε κάτω και παρά τους πόνους, δεν σταμάτησε να παίζει στο θέατρο, με το ίδιο σθένος, την ίδια αγάπη και την ίδια αφοσίωση όπως έκανε πάντα.

Η τελευταία του δουλειά λίγο πριν επέλθει το μοιραίο, ήταν με την ανεπανάληπτη ‘’Άννα Συνοδινού’’ την άνοιξη του 1958 «Ο Άνθρωπος του τρένου».

Ήταν ένας καταπληκτικός ηθοποιός, που με τις ερμηνείες του κατάφερνε να είναι αγαπητός σε όλο το κοινό. Είτε αυτό άνηκε στους απλούς λαϊκούς ανθρώπους, είτε στους πιο πνευματικούς. Μπορούσε να ανταπεξέλθει με μεγάλη ευκολία σε ότι απρόοπτο μπορούσε να συμβεί πάνω στη σκηνή. Ένα ακόμα στοιχείο της προσωπικότητας του, ήταν η γοητεία που έκπεμπε το βλέμμα του, το ύφος του και γενικά όλο το αρχοντικό παρουσιαστικό του. Αυτό βέβαια δεν περνούσε απαρατήρητο από το γυναικείο φύλλο και οι επιτυχίες του σε αυτό, δεν ήταν λίγες.

Έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου του 1958 σε ηλικία περίπου 55 χρονών, αφού η ασθένεια του τα τελευταία χρόνια, τον έριχνε τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Η έλλειψη του από το καλλιτεχνικό στερέωμα έγινε αμέσως εμφανής, όπως και άλλων ανεπανάληπτων ηθοποιών εκείνης της εποχής.

Αναδημοσίευση άρθρου απο το:

epaggelmagynaika.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ (1903-1958)

https://anemourion.blogspot.com/2019/04/1903-1958.html

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ (1903-1958)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ

Ο Γιώργος Παππάς, γιος της ποιήτριας Θεώνης Δρακοπούλου (Μυρτιώτισσας), που γεννήθηκε το 1903, σπούδασε γεωπονία στη Γενεύη και το Μονπελιέ, όπου παντρεύτηκε και απέκτησε ένα γιο. Το 1925 διορίστηκε στη Γεωργική Σχολή της Βυτίνας, αλλά τελικά προτίμησε το θέατρο - είχε ανατραφεί σε θεατρικό περιβάλλον και είχε γνωρίσει στη Γαλλία πολλούς διάσημους ηθοποιούς. Πρωτοβγήκε στη σκηνή (ως ηθοποιός και μεταφραστής) με το «Ο Πρώτος και ο Δεύτερος» του Μομ (19 Ιουνίου 1931). Την άλλη μέρα τα «Αδηναϊκά Νέα» σχολίασαν: «Η πρώτη εμφάνισις του νεαρού κ. Παππά υπήρξε ικανοποιητική και ιδίως εις την εκδήλωσιν του έρωτός του προς την Λίζαν, καίτοι ομιλούσε με κάποιαν δειλίαν προς την σκηνογραφίαν και απέστρεφε το πρόσωπον από το χάος της πλατείας. Όταν όμως, παρουσία των άλλων ...έριχνε βλέμματα λαχτάρας προς την Λίζαν, επέτυχε να δώσει την εντύπωσιν της πρώτης ερωτικής ανησυχίας με μεγάλην άδελην φυσικότητα». Την εντύπωση αυτή ο Παππάς τη δικαίωσε με συνεχή άνοδο στα είκοσι επτά χρόνια της σταδιοδρομίας του. Γρήγορα, πριν συμπληρωθεί χρόνος, του δόδηκε ρόλος «πρώτου εραστή». Ξεχώρισε τελειωτικά στα 1937 («Ελισάβετ») και τον άλλο χρόνο στο «Η λαίδη Μπέτσυ εξοφλεί». Στον «Ταξιδιώτη χωρίς Αποσκευές», σε δική του μετάφραση, έδειξε με ένταση το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό γνώρισμά του, τη μελαγχολία του. Από το 1941 άρχισε να σχηματίζει δικούς του θιάσους κι έπαιζε και σε άλλων (με την Κοτοπούλη, τον Βεάκη, την

Ο άνθρωπος του τραίνου (1958)

Παπαδάκη και τον Μυράτ). Η κοινή γνώμη τον θεώρησε «γόητα». Στον Παππά, η φυσική γοητεία πλουτιζόταν από μια εσωτερική καλλιέργεια όχι τυχαία, ούτε στατική. Ο Γιάννης Σιδέρης, ο μεγάλος ιστορικός του ελληνικού θεάτρου, έγραψε γι’ αυτόν, όταν πέθανε πρόωρα, από καρκίνο, στις 3 Μαΐου 1958: «Ήξερε, όπως λέει ο Άμλετ, «ακόμα και στον ανεμοστρόβιλο του πάθους να κρατάει μια μετριοπάθεια και να το μαλακώνει». Μπόρεσε να υψώσει την κοσμική του ιδιότητα σε θεατρική αξία. Το κυπαρισσένιο παρουσιαστικό του δεν το πρόβαλε ως φυσική ομορφιά παρά ως ένα όργανο υπάκουο στο πνεύμα. Δεν ήταν αυτάρεσκος. Επιπλέον ρύθμιζε με ακοίμητη σκέψη τι του ταίριαζε να παίζει. Στην κόλαση, πολλές φορές, που λέγεται θέατρο, θεληματικά δεν έβλαψε κανένα. Σαν πολύτιμο άνθος σε θερμοκήπιο καλλιεργούσε μέσα στην καρδιά του την καλοσύνη, και με αυτήν εξωράιζε τις ερμηνείες του. »Με την καλοσύνη εφόδιό του δίδαξε σε δραματικές σχολές και πρόσεξε το άδικα περιφρονημένο βουλεβάρτο, που η μέθοδός του είναι τόσο απαραίτητη. Άξιοι πρωταγωνιστές συντονίζουν τους ρόλους τους με τους δικούς του εκφραστικούς τρόπους. Κάτι σαν μια “σχολή” μας κληροδότησε, και το πάντα οδυνηρό πένθος του χαμού του, που παρηγοριά δεν έχει...».

ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ 20 ΑΙΩΝΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

ΑΘΗΝΑ

Δημοσιεύτηκε 14th April από τον χρήστη Γιώργος Αν. Αργυρίου

Ο Γιώργος Παππάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903

Γιώργος Παππάς

https://www.epaggelmagynaika.gr/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%AC%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%BF%CE%B7%CF%84%CE%B5/

Ο Γιώργος Παππάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 (ή το 1909 ανάλογα) και ο πατέρας του ήταν ο Σπυρίδωνας Παππάς που ήταν δημοσιογράφος και η μητέρα του ήταν μια από τις σημαντικότερες ελληνίδες ποιήτριες του μεσοπολέμου, η Θεώνη Δρακοπούλου, που το ψευδώνυμο της ήταν ‘’Μυρτιώτισσα’’. Λόγο της αστικής του οικογένειας, είχε την τύχη να κάνει σπουδές στο εξωτερικό και να είναι για την εποχή του, ένας από τους πιο μορφωμένους ηθοποιούς.

Οι σπουδές που έκανε ήταν στην Γαλλία στο τμήμα της Γεωπονίας, αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ από την σχολή του. Μόλις γύρισε στην Ελλάδα, μπήκε στο Υπουργείο Εξωτερικών και ξεκίνησε να στρέφεται προς την διπλωματική καριέρα, αλλά ούτε αυτή η διαδρομή μπόρεσε να ολοκληρωθεί, αφού μπήκε στη ζωή του ο θέατρο, όπου και τελικά κατάφερε να παραμείνει και να τελειώσει με την καλλιτεχνική σταδιοδρομία.

Το 1931 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τον θίασο του Μήτσου Μυράτ, σ’ ένα έργο του Σόμερσετ Μωμ και ήταν ο «Κύκλος», αλλά δεν έμεινε εκεί. Σε λίγο διάστημα έγινε συνθιασάρχης με τηνΚυβέλη, την Κοτοπούλη κ.α., και κατά την διάρκεια της κατοχής, έκανε και τον δικό του θίασο με την Βάσω Μανωλίδου, τον Δενδραμή και τον Βεάκη.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος μπήκε στο θίασο του Δημήτρη Χορν και της Έλλης Λαμπέτη και ο τύπος τότε έγραφε για τους τρεις αυτούς καταπληκτικούς ηθοποιούς, ότι δημιουργήθηκε ‘’Ο Θίασος των άστρων’’.

Η Τζένη Καρέζη θυμόταν πάντα με αγάπη και θαυμασμό τον Γιώργο Παππά, γιατί η γνωριμία της μαζί του σαν δάσκαλος της σχολής, την είχε επηρεάσει θετικά όχι μόνο σαν ηθοποιό, αλλά και σαν άνθρωπο. Η ίδια έλεγε ότι το σημαντικότερο που την είχε μάθει, ήταν να εμπιστεύεται τον εαυτό της.

Μια άλλη μεγάλη ηθοποιός που είχε ερωτευθεί πολύ τον Γιώργο Παππά ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Η ίδια θυμάται την πρώτη φορά που τον είδε στο θέατρο και τους δυνατούς χτύπους που άκουσε στην καρδιά της εκείνη την ώρα. Ο έρωτας ήταν τόσο κεραυνοβόλος, που κάθε βράδυ πήγαινε και έβλεπε το έργο, για να μπορεί να τον βλέπει συνέχεια. Πήγε τόσες πολλές φορές, που οι ταξιθέτριες την είχαν πια μάθει και όταν την έβλεπαν της χαμογελούσαν με πονηρό βλέμμα, σαν να της έλεγαν ότι ‘’καταλάβαμε τι συμβαίνει’’.

Ξαφνικά μια μέρα που η Μελίνα ήταν μπροστά από μια βιτρίνα βιβλιοπωλείου, πλησίασε ο Γιώργος υπερβολικά γοητευτικός, απίστευτα ευγενικός και της είπε ότι κατάλαβε πόσο πολύ της αρέσει το θέατρο. Εκείνη ταράχτηκε και επειδή φορούσε σιδεράκια δεν απάντησε, απλά κούνησε το κεφάλι της θετικά. Μόλις της πρότεινε όμως να συναντηθούν για να της διδάξει κάποια πράγματα για το θέατρο, η Μελίνα πάλι με κλειστό στόμα δέχτηκε την πρόταση και αμέσως πήγε στον οδοντίατρο και τον παρακαλούσε να την βγάλει τα σιδεράκια.

Έγινε πρωταγωνιστής, μέλος αλλά και καθηγητής υποκριτικής του Βασιλικού Θεάτρου Αθηνών, το γνωστό σήμερα σε όλους μας Εθνικό Θέατρο.

Μπορεί στο θέατρο να είχε πολύ σημαντική παρουσία και να είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλά έργα, στον κινηματογράφο όμως οι ταινίες που συμμετείχε ήταν ελάχιστες και γι’ αυτό δεν υπάρχει πολύ υλικό για να δείξουμε.

Στα έργα «Έγκλημα και τιμωρία», «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Δον Ζουάν» κ.α. είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Επίσης είχε συμμετάσχει στην «Μαντάμ Σουσού», «Κυριακάτικο ξύπνημά» κ.α.

Είχε συνεργαστεί με την ‘’Έλλη Λαμπέτη’’, ‘’Δημήτρη Χορν’’, ‘’Τασσώ Καββαδία’’, ‘’Αιμίλιο Βεάκη’’, ‘’Μαρίκα Κοτοπούλη’’, ‘’Αλέξη Μινωτή’’ κ.α.

Εκτός από καλός ηθοποιός, σκηνοθετούσε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία και μετέφραζε για πολλά χρόνια. Επίσης τον είχαν τιμήσει για την δουλειά του στο γαλλικό θέατρο, με το χάλκινο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.

Το 1953 όταν τελείωσε τα γυρίσματα από το «Κυριακάτικό Ξύπνημα» με τον Δημήτρη Χορν και την Έλλη Λαμπέτη που γινόντουσαν στο Κάιρο, γυρνώντας στην Ελλάδα παθαίνει σοκ, μαθαίνοντας πως έχει καρκίνο και μάλιστα με μετάσταση στους πνεύμονες. Μπορεί τα προβλήματα της υγείας του να ήταν μεγάλα, όμως εκείνος δεν το έβαζε κάτω και παρά τους πόνους, δεν σταμάτησε να παίζει στο θέατρο, με το ίδιο σθένος, την ίδια αγάπη και την ίδια αφοσίωση όπως έκανε πάντα.

Η τελευταία του δουλειά λίγο πριν επέλθει το μοιραίο, ήταν με την ανεπανάληπτη ‘’Άννα Συνοδινού’’ την άνοιξη του 1958 «Ο Άνθρωπος του τρένου».

Ήταν ένας καταπληκτικός ηθοποιός, που με τις ερμηνείες του κατάφερνε να είναι αγαπητός σε όλο το κοινό. Είτε αυτό άνηκε στους απλούς λαϊκούς ανθρώπους, είτε στους πιο πνευματικούς. Μπορούσε να ανταπεξέλθει με μεγάλη ευκολία σε ότι απρόοπτο μπορούσε να συμβεί πάνω στη σκηνή. Ένα ακόμα στοιχείο της προσωπικότητας του, ήταν η γοητεία που έκπεμπε το βλέμμα του, το ύφος του και γενικά όλο το αρχοντικό παρουσιαστικό του. Αυτό βέβαια δεν περνούσε απαρατήρητο από το γυναικείο φύλλο και οι επιτυχίες του σε αυτό, δεν ήταν λίγες.

Έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου του 1958 σε ηλικία περίπου 55 χρονών, αφού η ασθένεια του τα τελευταία χρόνια, τον έριχνε τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Η έλλειψη του από το καλλιτεχνικό στερέωμα έγινε αμέσως εμφανής, όπως και άλλων ανεπανάληπτων ηθοποιών εκείνης της εποχή

φωτογραφίες

Γιώργος Παππάς

Γιώργος Παππάς, Έλλη Λαμπέτη

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ...

Πώς ήταν το Ναύπλιο το '58; Η Επίδαυρος;...

με τον Γιώργο Παππά και την Άννα Συνοδινού...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ... 

Ο Άνθρωπος Του Τραίνου

εδώ όλη η ταινία... 

https://greek-movies.com/movies.php?m=2775

Lamprini T.

Υ.Γ. 

Ηθοποιοί

Γιώργος Παππάς

Dimitris Kostopoulos

Μιχάλης Νικολινάκος

Yorgos Pavlidis

Άννα Συνοδινού

Mado Kostopoulou

Kostas Kourtis

Friend

Ντόρα Κωστίδου

Va

Ξενοδοχείο η Ευτυχία

19 Δεκεμβριου 1952 στη σκηνη του θεατρου ''Κυβελη'' εκανε πρεμιερα η παρασταση του Μαρκ Ζιλμπερτ Σωβαζον ''Ξενοδοχειο η Ευτυχια''(Au petit Bonheur). Τη μεταφραση και τη σκηνοθεσια ειχε κανει ο Μαριος Πλωριτης και τα σκηνικα και τα κουστουμια ειχαν βγει απο την πενα και την σκεψη του Τσαρουχη. Στη σκηνη ηταν οι:Ελλη Λαμπετη,Γιωργος Παππας,Δημητρης Χορν,Μαιρη Λαλοπουλου,Δημος Σταρενιος και Διονυσης Παγουλατος.

Γιώργος Παππάς, Έλλη Λαμπέτη

https://www.facebook.com/EGynaikaStoTheatroKaiStoSinema/photos/a.377426539002678.92750.377322055679793/1536476256431028/?type=3&notif_id=1509123641619404&notif_t=notify_me_page



Lamprini T.

Κυριακάτικο Ξύπνημα, 1954

Κυριακάτικο Ξύπνημα, 1954


Воскресное пробуждение / Счастье в Афинах / Kyriakatiko xypnima / Windfall in Athens 1954

όλη η ταινία, χωρίς... ήχο...

Δημήτρης Χορν - Δυστυχισμένος - Κυριακάτικο Ξύπνημα

Εδώ, χορεύει με την Έλλη Λαμπέτη, ο Γιώργος Παππάς και τραγουδάει ο Δήμητρης... Χορν...

χορεύει ο Γιώργος Παππάς με την Έλλη Λαμπέτη...

Michael Cacoyannis, l'âme grecque - Film annonce

κάπου στο 44 ΄ φαίνεται να χορεύει ο Γιώργος Παππάς με την Έλλη Λαμπέτη...

Το τελευταίο ψέμα,

Το τελευταίο ψέμα, 1958

Γ. Παππάς, Έλλη Λαμπέτη

Λαμπέτη Έλλη, Παππάς Γιώργος, Νικολινάκος Μιχάλης, Μιχαηλίδου Αθηνά, Ζαφειρίου Ελένη, Παπαμιχαήλ Δημήτρης,

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 10 Φεβρουαρίου 1958 (Ελλάδα)
Σκηνοθέτης: Μιχάλης -  Κακογιάννης Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννη

Ελλ. ταινία το τελευταίο ψέμα. 1958 τίτλοι

Αμπελόκηποι Αθήνας και Κινηματογράφος: Η άγνωστος

Γιώργος Παππάς

Αμπελόκηποι Αθήνας και Κινηματογράφος: Η άγνωστος
ή κλικ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=Gwv3Vt2Bnoo&t=66s

ένα όμορφο αφιέρωμα στην ταινία όπου παίζει ο Γιώργος Παππάς

Lamprini T.

ΑΜΛΕΤ - ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ, Έλλη Λαμπέτη, Γιώργος Παππάς, Δημήτρης Χορν

ΑΜΛΕΤ - ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ

ΑΜΛΕΤ - ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ, Έλλη Λαμπέτη, Γιώργος Παππάς, Δημήτρης Χορν

πληροφορίες για το βίντεο... στο βίντεο...

"Ραδιοφωνική μετάδοση του 1954.

Πληροφορίες για την ηχογράφηση και την παράσταση μπορείτε να ακούσετε στο βίντεο. 

....

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Χορν
Παίζουν: Μαρία Βούλγαρη, Ελένη Ζαφειρίου, Ανδρέας Ζησιμάτος, Λυκούργος Καλλέργης, Έλλη Λαμπέτη, Γιάννης Μιχαλόπουλος, Διονύσης Παγουλάτος, Γιώργος Παππάς, Κώστας Ρηγόπουλος, Ζώρας Τσάπελης, Δημήτρης Χορν.  ,,, "








Lamprini T.

βιβλίο για τον Γιώργο Παππά... από την Μυρτιώτισσα...

Μυρτιώτισσα

Γιώργος Παππάς Στα Παιδικά Του Χρόνια

https://metabook.gr/books/giwrgos-pappas-sta-paidika-toy-xronia-myrtiwtissa-12006

Γιώργος Παππάς Στα Παιδικά Του Χρόνια

https://metabook.gr/books/giwrgos-pappas-sta-paidika-toy-xronia-myrtiwtissa-12006#offers

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ 

ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ 

Εξαντλημένη Ιδιωτική Έκδοση.

 Περιλαμβάνει ολοσέλιδες φωτογραφίες του Γιώργου Παππά. 

Σε 1 σελίδα υπογραμμίσεις σε 2 σειρές με στυλό.

Δυσεύρετο. 

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 

Εκδόσεις: ΙΔΙΩΤΙΚΗ Χρ.

 Έκδοσης: 1962 Σελ: 56 

Αναμνήσεις της Ποιήτριας Μυρτιώτισσας από το γυιό της - τον γνωστό ηθοποιό Γιώργο Παππά. 

Ιδιαίτερο και συγκινητικό βιβλίο. 

Μεταθάνατιο βιβλίο για τον ηθοποιό του Θεάτρου και του Κινηματογράφου Γιώργου Παππά, από την μάνα του Μυρτιώτισσα.

 Ήταν γιος του δημοσιογράφου Σπυρίδωνα Παππά και της ποιήτριας Θεώνης Δρακοπούλου, που έγινε γνωστή με το ψευδώνυμο "Μυρτιώτισσα". 

Σπούδασε Γεωπονία στo Μονπελιέ της Γαλλίας αλλά δεν αποφοίτησε από τη σχολή και επανερχόμενος στην Ελλάδα διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών, απ΄ όπου ακολούθησε διπλωματική σταδιοδρομία, την οποία εγκατέλειψε όταν εμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή το 1931 με το θίασο του Μήτσου Μυράτ στο έργο "Κύκλος" του Σόμερσετ Μωμ και αργότερα ως συνθιασάρχης με τους θιάσους της Κυβέλης, της Κοτοπούλη κ.ά. 

Χρημάτισε μέλος του θιάσου και πρωταγωνιστής του Βασιλικού Θεάτρου Αθηνών παίζοντας πάντα πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αλλά και ο ίδιος, στη διάρκεια της κατοχής, διετέλεσε θιασάρχης με την Βάσω Μανωλίδου, τον Βεάκη και τον Δενδραμή. 

Μετά τον πόλεμο συνεργάστηκε με την Κατερίνα και τον θίασο Λαμπέτη - Χορν ενώ ανέλαβε και καθηγητής της υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε στα έργα "Έγκλημα και τιμωρία", "Δον Ζουάν", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", "Αγία Ιωάννα", "Ευαγγελισμός" κλπ. .... O Γιώργος Παππάς πέθανε πρόωρα στις 3 Μαίου 1958.

 

Lamprini T.